Als vrouw zijnde weet ik niet beter. Lekker veel ruimte tussen m’n benen, zonder problemen een strakke broek aankunnen en geen onverwachte harde bobbel tijdens het afrekenen van m’n boodschappen. Wij vrouwen zijn namelijk niet de bezitters van het mannelijke geslachtdeel: de penis, in de volksmond vaak de piemel genoemd.
Plassen tegen een boom is voor de meeste vrouwen het eerste wat zij zouden doen, mochten ze een dag van geslachtsdeel ruilen. Een niet te ontkennen voordeel, maar wat zijn eigenlijk de nadelen van het hebben van een piemel? Hoe is het überhaupt om elke dag een piemel tussen je benen te hebben hangen?
Voor Over Seks(t) ging ik op onderzoek uit en ondervroeg ik verschillende mannen, met piemels, over de ins and outs van het hebben van een piemel.
Terwijl ik met mijn benen over elkaar zit probeer ik me in te beelden hoe het is om een piemel te hebben en wat ik nu eigenlijk precies wil weten. Tegelijkertijd besef ik me dat het zitten met mijn benen over elkaar al niet meer vanzelfsprekend is, mocht ik een mannelijk geslachtsdeel hebben. Om een hele wirwar aan vragen te voorkomen, begin ik bij het begin: de ochtend.
Het eerste wat me te binnen schoot was een ochtendboner. Een fenomeen waar ik vaak over heb gehoord, maar eigenlijk weinig over weet. ‘Eigenlijk heb ik dat elke ochtend’, vertelt een mannelijke respondent. Ik reageer geschrokken: ‘Dus je wordt altijd geil wakker?’. Dat is gelukkig niet het geval. Mijn respondent legt uit dat als hij wakker wordt, hij zich bewust wordt van zijn stijve penis. Of hij hier geil van wordt verschild per keer, maar vaak roept de stijve toestand van het geslachtsdeel wel seksuele gevoelens en gedachtes op. ‘Dan trek ik me gewoon even af en begin ik aan mijn dag’, vult hij aan. Wat doe je met zo’n stijve piemel in de ochtend als je haast hebt en geen tijd hebt om even te masturberen? ‘Dan ga ik ook gewoon uit bed, de ochtendboner trekt vanzelf wel weer weg’.
Mannen schijnen tijdens hun slaap ook drie tot vijf keer per nacht een erectie te krijgen, die wel een half uur lang kan aanhouden. ‘Soms word ik hier wakker van, vaak als hij een beetje in de weg ligt ‘s nachts’. De prangende vraag die ik over het hoofd gezien heb, is hoe het nu voelt om zo’n stijve piemel te hebben. Een gevoel wat ik me als vrouw totaal niet kan voorstellen. ‘Het is een beetje alsof er een spiertje ergens in je lichaam samentrekt, maar dan constant dat gevoel. Je kunt er simpelweg niet omheen’.
Door de dag heen zijn er verschillende momenten waarop je als man er even aan wordt herinnerd dat je een piemel hebt. Het eerste moment na het opstaan is onder de douche. ‘Ik vind het belangrijk om de boel daar beneden goed hygiënisch te houden. Rondom je piemel en je ballen zit gewoon veel huid met veel verborgen hoekjes die je allemaal goed schoon moet houden’ reageert een andere mannelijke respondent.
De dag gaat door en je gaat misschien naar school of naar je werk. Dit kan met de auto, het openbaar vervoer, de fiets of de auto. Laten we beginnen met het openbaar vervoer. Mocht er in de trein of bus nog maar één plekje vrij zijn en is deze toevallig naast een man, dan is de kans groot dat jullie benen elkaar aanraken. Mannen zitten over het algemeen breder op een stoel dan vrouwen. Dit wordt ook wel manspreadinggenoemd. Veel vrouwen irriteren zich hieraan. In Sint Peterburg heeft een studente zelfs ooit een campagne opgezet tegen dit fenomeen. Een respondent reageert dat sommige mannen echter geen andere keus hebben: ‘Als ik mijn benen tegen elkaar aan moet zetten, doet dit simpelweg pijn. Ik zit daarom altijd met mijn benen uit elkaar’.
Hoe zit dat dan als je als man gaat fietsen. Zitten je piemel en je balzak dan niet constant in de weg? ‘Soms zitten m’n ballen een beetje vervelend te doen bij m’n zadel. Dit doet niet per se pijn, maar het voelt gewoon vervelend’. Tijdens het lopen is het vooral belangrijk dat de piemel comfortabel ligt. Dit is per man verschillend. Je hebt vast wel eens gehoord van links- en rechtsdragers. ‘Zolang hij gewoon op z’n plek ligt, merk ik eigenlijk niet dat hij er zit. Of hangt’.
Toch zie ik mannen vaak, zonder dat zij doorhebben dat ik dat zie, in hun broek graaien naar hun geslachtsdeel. ‘Soms ligt hij gewoon niet zo lekker en dat is oprecht vervelend. Als kind is je altijd geleerd dat je niet zomaar met je hand in je broek mag, dus daarom doe ik het altijd zo onopvallend mogelijk’. Het klinkt alsof het hebben van een piemel die niet lekker ligt hetzelfde is als jeuk. Hoe meer je erop focust, hoe groter de drang wordt om hem recht te leggen, tot het punt dat je het niet kunt laten. Zolang mannen hierna hun handen wassen, is er eigenlijk niets raars aan. Dit is iets waar wij als vrouwen wellicht wat meer begrip voor op zouden kunnen brengen.
Dan is er nog een belangrijk onderwerp waar het hebben van een piemel toch zeker een verschil maakt: seks! ‘Het verschilt per meisje met wie ik seks heb hoeveel ik bezig ben met mijn piemel. Soms voel je toch een bepaalde prestatiedruk, dan ga je nadenken en is het moeilijk om hem hard te krijgen’, reageert een respondent. Dit is natuurlijk voor iedere man verschillend, maar de druk om je piemel hard te krijgen, te houden en het omdoen van een condoom is iets wat wij als vrouwen niet kennen. ‘Ook is het altijd goed opletten of je een meisje niet pijn doet. Iets wat ik fijn vind tijdens de seks, kan zij natuurlijk niet prettig vinden’. Als man is dit soms moeilijk in te schatten, dus communicatie is hierin altijd belangrijk!
Het zal voor ons vrouwen altijd een mysterie blijven hoe het nu écht is om een piemel te hebben, maar door je een keer in te leven in de beleefwereld van mensen mét een piemel, levert dit veel begrip op. Hoe wij als vrouwen last kunnen hebben van bijvoorbeeld onze borsten of ongesteld zijn, zo hebben mannen ook hun kwaaltjes. Laten we daarom vooral het gesprek over onze lichamen voeren om elkaar beter te begrijpen en onze verschillen te vieren!
Bron(nen):